Een eenvoudig en inspirerend Chinees volksverhaal gaat als volgt:

“Een oude Chinese waterdraagster had twee grote potten, die ze met een juk op haar nek droeg.

Een van de potten had een scheur en de andere pot was perfect. De perfecte pot leverde altijd een volle portie water aan het eind van de lange weg van de rivier naar het huis.

De gescheurde pot? Die kwam altijd half vol aan…

Zo ging dit twee jaar lang dagelijks door, waarbij de waterdraagster 1 en een 1/2 portie water naar het huis van haar meester bracht.

De perfecte pot was bijzonder trots op zijn prestaties. Hij diende immers precies het doel waarvoor hij was gemaakt.

Maar de gescheurde pot schaamde zich voor zijn imperfectie. Hij was verdrietig dat hij maar de helft van het werk kon doen waarvoor hij was gemaakt.

Na twee jaar van wat hij als bitter falen van zichzelf vond, sprak de gescheurde pot tegen de vrouw: “Ik voel me beschaamd over mezelf en ik wil je mijn verontschuldiging aanbieden”.

“Hoezo?” vroeg de waterdraagster. “Waar schaam je je voor?”

“Ik heb in de afgelopen twee jaar, slechts de helft van het water kunnen dragen, vanwege de scheur in mijn zijkant. Ik verlies voortdurend water onderweg. En toch heb jij me steeds gedragen en al het werk gedaan zonder dat je het volle effect van al je inspanningen hebt ervaren,” zei de pot.

De waterdraagster leefde mee met de pot en met een glimlach zei ze: “Als we straks teruglopen naar huis, dan wil ik graag dat je de mooie bloemen langs het pad ziet groeien.”

En toen ze langs het pad liepen, zag de gebarsten pot de mooie bloemen langs de kant van de weg staan.

De waterdraagster zei tegen de pot: “Heb je gezien dat er mooie bloemen groeien langs jouw kant van de weg en niet aan de kant van de andere pot?

Dat is, omdat ik altijd heb geweten van jouw lek en er gebruik van heb gemaakt. Ik zaaide bloemenzaadjes langs jouw kant van de weg. En elke dag gaf jij die water.

Twee jaar lang kon ik prachtige bloemen plukken en het huis van mijn meester versieren. Zonder jou, precies zoals je bent, zou deze schoonheid waarmee ik het huis kan versieren, er niet zijn.”

Vergelijk jezelf niet met een ander

Dit mooie verhaal laat zien – afhankelijk van hoe je er naar kijkt – dat je perfect bent.
De perfecte pot deed het werk waarvoor het bestemd was en de imperfecte pot ook.

Hoe je ook denkt over jezelf en hoe onvolmaakt je denkt te zijn, je hebt vaak vaak meer te bieden dan je zelf denkt. Je minder sterkte kanten blijken verborgen talenten. Het enige wat het van je vraagt is om op een andere manier naar jezelf te kijken en jezelf niet te vergelijken met een ander.

Heb jij ooit bij jezelf “scheurtjes” of “barsten” ontdekt die achteraf je kracht bleek te zijn? Wat heeft dat voor een effect op je leven? Is je gevoeligheid je grootste kracht gebleken? Heb je een verborgen talent waar een ander plezier aan beleeft? Ontdek je unieke talent, niet alleen in je perfectie, maar ook in je imperfectie.

Je reactie is hieronder van harte welkom